Azië , 20-02-18
Vaak brengen toevalligheden me op de mooiste bestemmingen. Ik laat me graag verassen, ik heb geen enorme wishlist. Zo kwam ik een aantal jaar terug na een reisbegeleiding in Bhutan terecht in Nepal in juni wat omwille van de regen niet het beste seizoen voor een trekking op hoogte is. Het was de meest stressvrije reis ooit. In de dorpen ging de landbouw rustig zijn gang, stond alle gewassen en bloemen in bloei en was er amper een reiziger te ontdekken. In alle theehuizen werd ik warm ontvangen en de vaste menu’s bleven opgeborgen maar ik at mee met de families. De beste kamer werd voor me klaargemaakt en onderweg kon ik mijmeren, nadenken en ongestoord luidop zingen, niemand hoorde mij toch. Groot was ook de solidariteit onder de zeldzame wandelaars, bij alle hoge passen was er steeds gezelschap om de tocht gezamenlijk aan te pakken. Memorabel was het thee barakje vlak voor Thorong La (5416 m ), de hoogste pas op de route waar we bij verschillende koppen thee op energie konden komen. De eigenaar had 8 dagen geen wandelaars ontvangen maar hij had ons voelen aankomen dus de thee was heet en overvloedig. De Himalaya blijft voor mij één van de meest fascinerende plekken ter wereld, de gastvrijheid van de bewoners, de diversiteit van landschappen en de boeddhistische kloosters die als plaatsen van rust en inspiratie me telkens zo raken. Het dieet van rijst en linzen is na een aantal dagen minder boeiend. Maar de eerste gevarieerde maaltijd in de eerste grote stad maakt dan weer veel goed.