Menu
Laura's onvergetelijk expeditie rond Spitsbergen
Spitsbergen is een unieke bestemming die bij vele reisfanaten op het wensenlijstje staat. Zo ook bij onze collega Laura. Samen met nog een Sawadee-collega, Anita, ging ze op avontuur in een wereld vol sneeuw, ijsbergen en bijzondere dieren, waar de natuur volledig de dienst uitmaakt en elke dag nieuwe avonturen biedt. In dit reisverhaal neemt ze je mee in haar onvergetelijke expeditie door de ruige, Arctische wildernis.
Wat een avontuur! Onze reis begon rustig, met een vlucht richting Helsinki, de eerste stap op weg naar Spitsbergen. Samen met mijn fijne collega Anita begon ik aan deze bijzondere expeditie, en vanaf het allereerste moment voelde het al speciaal. In Helsinki werden we warm welkom geheten door het team van Quark Expeditions, die ons alvast een voorproefje gaven van wat we konden verwachten. Alles werd ineens heel echt!
All aboard!
De volgende ochtend stonden we belachelijk vroeg klaar om door te vliegen naar Longyearbyen, het noordelijkste puntje van onze reis. Na een privé chartervlucht en een eerste glimp van het adembenemende landschap, landden we in een andere wereld: sneeuw, ijs, bergen… magisch.
Longyearbyen zelf bleek verrassend levendig. We bezochten de beroemde Global Seed Vault, zagen rendieren, dwaalden door het lokale museum en genoten van warme drankjes bij het gezellige Husky Café. Maar het echte avontuur begon toen we aan boord gingen van ons prachtige expeditieschip: The Ocean Explorer. We werden gelijk ondergedompeld in briefings, laarzen passen, veiligheidsinstructies en ga zo maar door. De fjord lag er rustig bij, onze hut had een prachtig uitzicht, en we voelden: nu gaat het beginnen.
Gletsjers, ijsberen & stilte
De dagen die volgden waren ronduit onvergetelijk. We voeren langs imposante gletsjers, stapten in zodiacs, spotten papegaaiduikers, zeehonden, Minke Whales, duizenden broedparen vogels, rendieren, walrussen, een paar prachtige poolvossen en - ja hoor - ijsberen! Soms ver weg, soms dichter bij. We zagen een moeder met twee jongen, een beer op jacht, eentje die gefrustreerd stond te stampen op het ijs toen ze haar prooi misliep en meer. De spanning, de stilte, de verwondering - zo indrukwekkend.
We wandelden door sneeuw tot aan onze knieën, klommen bergop tot we onze jassen moesten openritsen van de warmte (zweten in de Arctis, wie had dat gedacht?), en genoten van het uitzicht op fjorden en eindeloos ijs. We vonden rendierhaar, zagen de eerste mooie bloemetjes door de sneeuw heenkomen en zagen zelfs tijdens één van de wandelingen verse ijsbeersporen. Even slikken, maar wat een indruk maakt dat. Gelukkig gaan er tijdens iedere wandeling met elke groep gidsen mee, gewapend met geweren en flares.
Waar de natuur de baas is
Onderweg leerden we ook veel. Over duurzaamheid, respect voor de natuur, over al het wildlife dat je onderweg tegenkwam en hoe je je gedraagt in een gebied waar de natuur de baas is. Geen overlast veroorzaken, geen troep achterlaten, als er iets is aangespoeld meteen opruimen, en zelfs je laarzen goed schoonmaken om niets vreemds mee te nemen. Het werd allemaal met zoveel zorg, aandacht en liefde overgebracht. Prachtig! We bezochten de brug van het schip, zagen hoe vaardig de kapitein met zijn bemanning ons door al het ijs navigeerden.
En toen… liep de route toch weer anders als verwacht. Het zee ijs bleek fast ice. Een eindeloze vlakte van wit, die ons schip letterlijk tot stilstand bracht. Fast ice is het jachtgebied van de ijsbeer, daar gaan we niet doorheen. We ontdekten zelfs ijsbeersporen vlak voor de boeg. Daar stonden we, op het dek, met een kop koffie in de hand en grote ogen van verbazing. De natuur bepaalt hier het ritme, en wij volgen gedwee. Plan B ging in werking. Het voelde écht alsof we op de Noordpool waren.
En toen …. was het tijd voor de polar plunge. Door de omstandigheden een dagje later dan gepland. Bikini aan, badjas om, slippers aan en vervolgens met het hart in mijn keel in de rij om in het ijskoude Arctische water te springen. En ja, ik deed het. In één klap ondergedompeld in dat zilte, koude water. Adem stokken, lachen, inwendig juichen, rillen, en daarna dat euforische gevoel: ik heb het gedaan! YESS!
Ruig, kwetsbaar & puur
Op de boot was het genieten. Het expeditieteam en al het personeel op de boot maakten dat we ons zo ontzettend welkom voelden. We werden verwend met heerlijk eten, drinken en prachtige presentaties die iedere dag op maat voor ons werden gemaakt. Deze reis, de hele ervaring, heeft me stil gemaakt, verwonderd en vooral: geraakt. De schoonheid van Spitsbergen is ruig, kwetsbaar en puur. En ik voel me zó dankbaar dat ik dit mocht meemaken. Wat een wereld. Wat een reis. Wat een herinnering voor het leven.
Net zo'n mooie expeditie beleven als Laura? Neem dan een kijkje in ons poolreizen aanbod of neem contact op voor persoonlijk advies.
- Deel deze pagina
