Peter-Paul

¡Buenos diassss! Mijn naam is Peter-Paul en oorspronkelijk kom ik uit Tilburg, maar al vroeg (vanaf mijn 8ste of 9de jaar) wist ik dat de winters in Nederland te koud, grauw en grijs voor mij zouden zijn. Mijn droom als kind was dus al snel om “later als ik groot ben” naar een andere plek op de wereldbol te verhuizen: een tropische eiland in de Stille Oceaan of misschien ook wel Australië werden het doel. Na mijn middelbare school begon de “verdere” reizen met motorvakanties door Europa, naar Egypte en Mexico en gedurende mijn studie als architect lukte het me om een stageplaats te krijgen in Australië. Na mijn stageperiode in Sidney gewoond en gewerkt te hebben, bleek dat de Australische winters toch ook nog te koud waren en dus werden de toekomstplannen weer aangepast. Dichter bij de evenaar, dat moest het worden. Ik werkte in Nederland en vertrok ´s winters steeds een paar maanden naar de tropen. Mexico, Venezuela, Suriname, Cuba, Mexico, Belize, Guatemala, Cuba, Mexico, Honduras, Mexico, Belize en nog maar weer een keer Mexico kwamen voorbij en uiteindelijk kreeg ik in 2003 in Mexico een baan als dolfijntrainer aangeboden. Onder het motto: “Je hebt later in je leven meer spijt van de dingen, die je NIET gedaan hebt, dan van de dingen, die je WEL gedaan hebt en die daarna tegenvielen”, heb ik de sprong in het diepe gewaagd en de baan als dolfijntrainer aangenomen. En dus woon ik sinds 2003 in het warme Mexico. Na een aantal jaren op verschillende plaatsen als dolfijnentrainer gewerkt te hebben, studeerde ik in de avonden/weekenden Mexicaanse en koloniale geschiedenis en Maya- en koloniale architectuur en switchte in de loop van 2005 naar mijn huidige baan als officieel erkend gids. In 2012 ontmoette ik tijdens één van mijn reizen in Palenque (zuid-Mexico) mijn vrouw Maribel, een Mexicaanse schone. Ondertussen zijn we getrouwd en hebben we twee prachtige kindjes, Esra (7) en Aran (2), die we het beste van onze beide culturen proberen mee te geven. Ik praat Nederlands met ze, Maribel Spaans, ik laat ze Kabouter Plop, Sesamstraat en Sinterklaas kennen, Maribel maakt piñatas met ze en zingt Mexicaanse mariachi-liedjes. En zo vullen we elkaar samen aan, zodat ze zich later hopelijk in zowel Nederland als Mexico thuis voelen.

Mijn ‘land’ is Midden- en Zuid-Amerika of beter gezegd Latijns-Amerika. Dit gebied heeft voor iedereen iets te bieden, van indrukwekkende natuur tot eeuwenoude cultuur. Latijns-Amerika heeft woestijnen, met gletsjers bedekte vulkanen, grotten en cenotes, tropisch regenwoud, tropische kusten met mangrove-wouden en “bounty”-eilanden, koude bergtoppen met dennenbossen, lege witte stranden en toeristen-resorts, en tropische zeeën met het op één na langste koraalrif ter wereld. Het gebied van indrukwekkende duizenden jaren oude bomen en reusachtige cactussen, jaguars, tapirs en brul-apen, de grote Blauwe Morpho-vlinder en de Monarca-vlinders, die in de lente vanuit Mexico naar Canada trekken en ´s winters in Mexico overwinteren. Het gebied met indrukwekkende, “lege” landschappen en met uitgestrekte, onoverzichtelijke miljoenensteden. 

Je vindt hier nog traditionele indianenstammen met eeuwenoude tradities, die leven naast moderne steden met alle gemakken uit de 21ste eeuw, pre-Spaanse steden met duizenden jaren oude tempels en piramiden, prachtige gebouwen en kerken uit de koloniale tijd en tegelijkertijd modern steden. Latijns-Amerika is het gebied, dat ons mais, bonen, pompoenen, tomaten, aardappelen, chilipepers, paprika´s, avocado’s, vanille en natuurlijk ook koffie, tabak, chocolade, taco´s, guacamole, mariachi´s en tequila heeft gegeven! 

Er is zoveel te ontdekken in Latijns-Amerika, maar het mooiste zijn de mensen: gastvrij, open, behulpzaam en vriendelijk. Er is altijd muziek (hoe luider hoe beter), lekker eten (vaak in grote porties en spicy gekruid), bonte kleuren en veel buitenleven. Er gebeuren altijd gekke en onverwachte dingen op reizen door Latijns-Amerika. Dat is voor een groot deel de charme van reizen hier en van dit gebied. Je leert hier dat het leven niet altijd te plannen is en dat dingen altijd anders (kunnen) lopen als je denkt. Maar niet alleen de mensen UIT Latijns-Amerika zijn een belevenis, voor mij zijn de mensen in mijn groepen ook altijd weer een belevenis. Iedereen met zijn eigen interesses, redenen en wensen om deze reis te maken. Voor mij de taak, om dit zo goed mogelijk uit te laten komen. 

Wat ik altijd in ruime mate mee op reis neem, is geduld, VEEL geduld! De mensen in Latijns-Amerika hebben geen haast (“mañana, mañana”), ze hebben nog tijd voor elkaar en voor een praatje. En ze hebben zeker tijd voor jullie! Gaan jullie samen met mij op reis?

Samen ontdekken we Latijns-Amerika!