Contact (tot 17:30)
Neem contact met ons op
Al 42 jaar dé specialist in groepsreizen

Saskia

image

Woont in:

Utrecht

Werkt voor Sawadee sinds:

2017

Begeleidt o.a.

Kenia, Australië, Tanzania, Zanzibar,

Talenkennis:

Nederlands, Engels, Spaans,

Toen juffrouw IJsselstein op de lagere school aan mij vroeg wat ik wilde worden, zei ik al volmondig ´reiziger´. Ik studeerde af in de Ontwikkelingssamenwerking en kwam via mijn werk in het hoger beroepsonderwijs, in 2016 uiteindelijk op mijn bestemming terecht: sindsdien heb ik mijn huis verhuurd en werk ik fulltime als reisbegeleidster of anders op stap als reislustige. Waarom? Omdat andere culturen inspireren, relativeren, uitdagen en nieuwe avonturen bieden. De wereld kan zo onwaarschijnlijk mooi zijn, de natuur zo onvoorstelbaar prachtig, steden zo verrassend divers en onze broeders en zusters zo herkenbaar & bijzonder. Als reisleidster draag ik er heel graag aan bij om daar allemaal volop van te genieten. Zodat je ervaringen opdoet om nooit te vergeten, mensen ontmoet die je anders nooit ontmoet zou hebben en activiteiten onderneemt die je anders misschien nooit gedaan zou hebben. Ik ben dan ook een enorme fan van groepsreizen en vind mijzelf ook bevoorrecht dat ik zoveel unieke mensen mag leren kennen. Ga je mee?

Reisverhalen van Saskia

  • Reisverhaal Argentinië, Bolivia en Peru

    Midden- en Zuid-Amerika , 03-04-18

    Een lange treinreis was eraan voorafgegaan, over passen van meer dan 4000 meter, met zo´n typische schetterende B-film aan boord, de verwarming op standje bloedheet en een restauratiewagen waar je onverwacht heerlijke empenadas kon eten. We hadden gekletst met Boliviaanse vrouwen met eindeloze, dikke, zwarte vlechten, bolhoeden uit het Engelse tijdperk, tientallen kleurige rokken en een kleintje in hun draagdoek, die we allemaal onmiddellijk mee wilden nemen.Op een tussenstation waren we er met een paar nog even uitgehold op weg naar een apotheek, waar we spontaan tussen een hoempaorkest waren beland die uitbundig speelden in een kleurrijke optocht voor de Nationale Feestdag. Het was een enerverende reis geworden, waarna we midden in de nacht in het ijskoude Uyuni aankwamen. De uitvalsbasis voor het grootste opgedroogde zoutmeer ter wereld. ´s Ochtends stapten we in stoere fourwheeldrives om over het meer te rijden en de mooiste plekken te verkennen. En dan midden op de witte, knisperende vlakte, waar de zon zo scherp staat dat je met je schaduw fantastische figuren kan maken, waarvan je denkt dat je door het ijs zakt, maar dat natuurlijk helemaal niet kan, waar het zout geometrische patronen maakt die allemaal vragen oproepen, stopten we. De drivers stapten uit en wij dwaalden rond om grappige groepsfoto´s te maken, onszelf te verwonderen over dit unieke natuurverschijnsel, ons te verbazen over de eindeloosheid van de vlakte. En op het moment dat wij ons omdraaiden en terugliepen, stonden ze daar. Volledige gedekte tafels, geopende flessen wijn, keurig evouwen servetten, een buffet gemaakt door een van drivers moeder. Nee, wijn helpt niet op hoogte. Maar als je met elkaar zo aan tafel kunt zitten, kunt lunchen op zo´n bijzondere plek, na zo´n lange reis, op zo´n uniek moment trek je natuurlijk een Boliviaans flesje open en klink je op een waanzinnige reis door Argentinië, Bolivia en Peru.